سلام برحسین
پاییز و ابر و باران و باد و برگ ریزان و غم سنگین روزهای پشت سر هر سال هم که می گذرد سنگین تر می شود ، دل من که بد جور می گیرد ... انگار هیچ جمع و شلوغی ای نمی تواند اندوه این روزها را کم کند. باز این چه شورش است که در خلق عالم است باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است باز این چه رستخیز عظیم است کز زمین بی نفخ صور خاسته تا عرش اعظم است این صبح تیر...
نویسنده :
مامان کیامهر
8:18